Wat doe ik met deze informatie?

Deze casus is nummer 2 van 3 in het thema Inzicht in mijn rol als professional

Ik werk als hulpverlener bij een gezin en heb een goede band met moeder J. J. vertelt me op een dag in vertrouwen een geheim. Zij heeft samen met haar ex-vriend L. de DNA test van haar 6 maanden oude dochtertje vervalst. De echte vader is de zoon van haar stiefmoeder (haar stiefbroer) en J. wilde voorkomen dat haar vader en stiefmoeder dit weten. Dit brengt mij in een lastig pakket, want enerzijds wil ik de vertrouwelijkheid en de privacy van moeder niet schenden en anderzijds staat voor mij de ontwikkeling van het kind voorop: een dergelijk familiegeheim zorgt vaak voor onveiligheid en is waarschijnlijk niet goed voor de ontwikkeling van het kind. Als ik niets zeg vind ik niet dat ik de ontwikkeling van het kind bevorder. Ik ga dan mee in het familiegeheim en de familie leert niets over hoe je problemen op andere manieren kan oplossen. Als ik het vertel aan de gezinsvoogd dan schend ik het vertrouwen van J. en ga ik niet vertrouwelijk om met de informatie die ik heb gekregen.
Ik kies er na reflectie op de opties voor om J. te stimuleren dit zelf bespreekbaar te maken met de gezinsvoogd. Ik zal proberen uit te leggen waarom ik dit belangrijk vind en waarom dit voor haar dochter positief is. Ik zou uitleggen wat de mogelijke consequenties zijn van dit familiegeheim en wat er mogelijk kan gebeuren. Ik zal de voordelen uitleggen van het bespreekbaar maken met de gezinsvoogd. Als moeder het alsnog niet zou gaan zeggen dan zal ik het zelf vertellen aan de gezinsvoogd.
Moeder is heel erg bang dat ze in de gevangenis kan komen voor het frauderen van de DNA test en kan het emotioneel niet aan als haar vader en stiefmoeder haar geheim zouden weten. Ze is op dit moment zo instabiel dat ze dat nu niet kan dragen. Het is dus niet gelukt haar te overtuigen het geheim aan de gezinsvoogd te vertellen. Dezelfde dag heb ik de gezinsvoogd aan de telefoon en ik leg haar mijn dilemma uit zonder het geheim te vertellen. De gezinsvoogd begrijpt me en vraagt of ik het toch gewoon wil zeggen. Ze stelt me gerust aan de telefoon en ik leg haar het verhaal uit. De gezinsvoogd reageert begripvol en zegt dat moeder dit in het verleden bij haar andere dochter die zij van een andere man heeft, ook heeft gedaan. De gezinsvoogd is bekend  met de problematiek van moeder en legt me uit dat het niet mijn verantwoordelijkheid is en ik me daar ook niet zo verantwoordelijk voor hoef te voelen. De gezinsvoogd heeft gesproken met de moeder van de ex-vriend en die vertelde dat het kind echt van haar zoon is. De waarheid weten we niet maar ik ben wel blij dat de gezinsvoogd weet dat er nog altijd die onrust is in het gezin en dat ze daar rekening mee gaat houden.